Więc jestem teraz szczurem? Wygrzebuję trociny z mojego białego futerka w jakimś dziwnie naturalnym odruchu. Szklane ściany terrarium pokazują skalę, jak bardzo jestem mały. Jak wielki jest świat za szyba, na wyciągnięcie małej łapki a jednak nieosiągalny. Zaduma nad losem i światem nie trwa zbyt długo. Ten sam ból, przepływa przez mój grzbiet. Ten sam który był uderzeniem tasera. Elektroniczny impuls uderza raz jeszcze. Więc idę do przodu, przemieszczam się kierowany czyjąś ręką której przedłużeniem jest bolesna elektryczność. Laboratoryjne szczury chyba nie mają za dużo wolności... Zmaltretowane małe ciało poddaje się pod kolejnymi impulsami, to koniec tresury na dzisiaj, zasypiam więc z jakimiś przykazaniami w głowie... Odpowiedz

Janeks, skąd Ty te "kawałki" bierzesz.. chyba to fragmenty z jakiejś powieści:) Odpowiedz

Wyrwać włos Europejczykowi - boli mocniej niż Afrykańczykowi amputować nogę bez znieczulenia. Francuz spożywający trzy posiłki dziennie cierpi głód większy niż Sudańczyk, który ma jednego szczura na tydzień. Odpowiedz

Nie chcę być ani szczu­rem, ani per­fidnym kłamcą Odpowiedz

Tak epo­ka czer­wo­nych sztan­darów ok­ryła mar­mu­ry, Rwąc przeszłości płótna, roz­nosząc bra­ter­skie szczu­ry Odpowiedz