STĄD NIEDALEKO DO RAJU Goreją w borach o słońca zachodzie Wśród rozhuśtanych zachwytów… Brzozy bursztynem miodnie złocone Listne arrasy czasem czerwienione. Ziół aromatów… głogów i aronii Gdzie dukt się kończy na leśnym skraju. Syjamscy bracia grabów drzemią w wodzie Cień z ciepłym wiatrem przysiadł snem na dłoni. Melancholik… markotnik Jak to ma w zwyczaju… Smutnieją świerki, jedliny zielone Uśmiecha do czeremch karmin jarzębiny. W beżowych szatach bzy, dęby, osiny Schodzą poezje w mglistych wen doliny. W welony stroją biele nenufarów W motylim tańcu w stubarwnym ogrodzie. Fruną gdzieś liście jak rozanielone Rozpamiętując o maju. W Samotni… Skąd niedaleko do raju…. Samotnia Odpowiedz