Bom ogromny tak jak świat Od dziś księżyc to mój brat Moją siłą cienka skórka Gruby ojciec, gruba córka Miąższ mój mieni się czerwienią A zaś pestki czernią mienią. Odpowiedz

Ślimak pełznie środkiem parku, A dom wisi mu na karku, A z okienka patrzy żona I wciąż woła niestrudzona: Odpowiedz

W deszczowym zwierciadle deszcz mieszka i burza, a tafla się marszczy jak wielka kałuża. Patrz! ślimaki tam siedzą i senne ropuchy ubrane w zielone i bure fartuchy. I świat jest w tym lustrze rozmyty i płynny a rama niezwykle podobna do rynny. Odpowiedz

daj gryza! :D Odpowiedz

Ups przepaść. Odpowiedz

... przepraszam za ten gryz ;-) Odpowiedz

to już teraz nie lecą na ser ?! Odpowiedz

tak się nawpychał, że chałupa mu się powiększyła... Odpowiedz