Amy Lowell Madonna wieczorowych kwiatów Przez cały długi dzień pracowałam, Teraz jestem zmęczona. Wołam: “Gdzie jesteś?” Ale tylko drzewo dębu szumi na wietrze. W domu jest bardzo cicho, Promienie słońca leżą na twoich książkach, Padają na twoje nożyczki i naparstek. Ale ciebie nie ma. Nagle czuję się samotna: Gdzie jesteś? Idę cię szukać. Wkrótce widzę cię, Stoisz pod strzelistą łodygą bladoniebieskiej nasturcji, Z koszem róż na ramieniu. Jesteś zimna, jak srebro I uśmiechasz się. Wydaje mi się, że dzwony Canterbury grają cichą melodię. Odpowiedz

PIEKNY KOSZ Z KWIATAMI... Odpowiedz

fajnie by było taki dostać... Odpowiedz