Ro­niąc łez kil­ka­naście Nie wstydż się ich One gwiaz­da­mi rozświet­lo­ne Naj­czys­tszy blask twej duszy rzucą Os­tatnim liściom li­py Pod twym bal­ko­nem Które porzu­ciły sze­lest Od­dając cześć Twe­mu dziewicze­mu zachwy­towi i uroczemu kolczykowi Odpowiedz

Jes­teś jak kurz – za każdym ra­zem gdy próbuję się Ciebie poz­być, uno­sisz się w po­wiet­rzu, by po­tem osiąść na wszys­tkim, co po drodze na­pot­kasz. Odpowiedz