Są ta­kie miej­sce gdzieś na dnie mo­jej duszy w których zam­knąłem młodzieńcze wspomnienia do­tyki nieśmiałe, wśród ma­gicznych wzruszeń i kwiatów, które pachniały nam w sieni… Odpowiedz

wciąż zadręczam sie niewiedzą jaką świat widoku drzewa glębo­ko w so­bie skrył. i wciąż prag­ne obudzić to co usy­pia by z rzeczy­wis­tością mogło sie przy­witać. Odpowiedz