Tak często zastanawiamy się co wypada, zapominając, że jedyne co "wypada" - to być szczęśliwym.

Jeśli potrafisz nauczyć się kochać siebie i wszystkie wady, możesz o wiele lepiej kochać innych ludzi. A to czyni cię tak szczęśliwym.

Każdy ma swój plan na życie. Niektórzy mają plany także na życie innych. Boże, chroń nas przed planistami!

Przez to, że taki jesteś pyszny, innym źle smakujesz.

Kłopoty są częścią twojego życia, a jeśli się nimi nie dzielisz, nie dajesz osobie, która cię kocha, szansy na to, by kochała cię wystarczająco mocno.

Kwiaty to sposób, w jaki natura mówi nam, że komuś na nas zależy.

Kwiaty to najsłodsze rzeczy, jakie Bóg kiedykolwiek stworzył, ale zapomniał włożyć w nie duszę.

Każdy kwiat to dusza rozkwitająca w naturze.

Kiedy patrzę na kwiat, nie widzę układu kolorów i form; widzę ducha i duszę.

Kwiaty kwitną przez krótką chwilę, ale ich zapach utrzymuje się na zawsze.

Kwiaty są nie tylko oznaką piękna, ale także dobrego zdrowia i czystości.

Piękno kwiatu tkwi w jego prostocie, piękno wiersza w jego mocy.

Dla mnie kwiat jest najbardziej kruchym i najpiękniejszym z dzieł Boga.

Miłość jest jak piękny kwiat, którego mogę nie dotykać, ale którego zapach sprawia, że ogród staje się miejscem rozkoszy tak samo.

Kwiaty nie martwią się o to, jak mają zakwitnąć. Po prostu otwierają się i zwracają w stronę światła i to czyni je pięknymi.

W radości czy smutku, kwiaty są naszymi stałymi przyjaciółmi.

Na kwiaty można patrzeć spokojnie. Nie ma w nich ani emocji, ani konfliktów.

Kwiaty zawsze czynią ludzi lepszymi, szczęśliwszymi i bardziej pomocnymi; są promieniami słońca, pokarmem i lekarstwem dla duszy.

Kwiaty wydają się być przeznaczone dla pociechy zwykłego człowieka.

Kwiaty są pozbawione nadziei. Bo nadzieja to jutro, a kwiaty nie mają jutra.